‘Kut met peren’ blijkt helemaal geen gerecht te zijn
Het ene culinaire hoogstandje is het andere culinaire hoogstandje niet. Zo hoor je al jarenlang ‘kut met peren’ om je heen. Hoeveel restaurants, cafetaria’s en fastfoodketens je ondertussen ook hebt bezocht, je bent dit gerecht nog nooit op de menukaart tegengekomen. Zo zonde, want je wilt het écht een keer proberen. Het lijkt haast een traditioneel Nederlands gerecht te zijn geworden. De volgende keer als iemand deze woorden uitkraamt, besluit je daarom op hem of haar af te stappen. Deze persoon moet namelijk sowieso weten waar het te halen valt.
‘Mag ik je iets vragen, waar kan ik ‘kut met peren’ halen?’
Fuck. Nu blijkt ‘kut met peren’ helemaal geen gerecht te zijn. Is het blijkbaar een scheldwoord dat voor het eerst in de film ‘Schatjes!’ uit 1984 te horen was. Waarschijnlijk gaat de oorsprong van deze uitdrukking nog verder terug, maar die peren zijn ondertussen al lang bedorven.
Waar de uitdrukking precies vandaan komt is niet bekend. Een logische aanname is het verlies aan kracht van de term ‘kut’. Het wordt te pas en te onpas gebruikt en iedereen loopt tegenwoordig te ‘kutten’. Op een gegeven moment voegen mensen aan dit soort termen een extra ingrediënt toe om het weer net iets zoetsappiger te maken: ‘kut met peren!’
Klootviool!
Een belangrijke voorwaarde is dat de term lekker bekt. Neem bijvoorbeeld het scheldwoord ‘kloot’. Dit woord gaat op een gegeven moment ook vervelen. Je maakt er net iets meer van en breidt de term uit. Van klootviool tot kloothommel en van kloothannes tot klootzak. Het geeft de term net iets meer kracht en het scheldwoord is weer nieuw leven ingeblazen.
Waarom dan nu precies ‘kut met peren’ en geen ‘kut met appels’? Geen idee. Het ene fruitsoort bekt gewoon net iets lekkerder dan het andere fruitsoort. Je moet dan ook geen appels met peren gaan vergelijken.
