Wat roken, snuiven, spuiten en drinken acteurs daadwerkelijk in films?
Een acteur wordt je niet zomaar. Je moet in staat zijn in een rol te kruipen om alles ‘echt’ te laten lijken. Zo ook wanneer er drank, drugs of tabak gebruikt moet worden. Maar als regisseur kun je het natuurlijk niet maken om een acteur échte whiskey te laten drinken, een lijntje cocaïne naar binnen te laten werken of een slof peuken op te laten roken. Zou overigens wel mooie beelden opleveren denk ik, maar wat wordt er dan gebruikt om verdovende middelen zoals drugs in films zo echt mogelijk te laten lijken?
Drugs in films
Sigaretten
Tot de jaren negentig was het normaal om te paffen op de set. Iedereen deed het en sigarettenmerken stonden in de rij om hun merk te laten roken in een film of serie. Tegenwoordig is het natuurlijk not-done om echte peuken op te steken op de set. Zelfs als de acteurs in real life rokers zijn, kun je ze niet een scene op laten nemen met daadwerkelijke sigaretten. Aangezien een scene vaak meerdere keren over moet worden er kruidensigaretten gebruikt. Deze bevatten geen tabak of nicotine en zijn gemaakt van niet-verslavende kruiden en plantaardige materialen zoals rozenblaadjes, marshmallow blad, kamille, zoethout of salieblaadjes.
Drank
Bij één drankje wordt er niet zo moeilijk gedaan, maar als er een flesje whiskey of een meter bier weg moet worden getikt, worden er alcoholvrije varianten gebruikt. Of vloeistoffen die erop lijkt. Het is een kwestie van creatief zijn: whiskey en rum worden thee of appelsap, bier wordt vervangen door alcoholvrij bier en gin of wodka worden vervangen door water. That’s it!
Wiet
Films waarin joints worden gerookt, wordt nep-marihauna ingezet. Nep-marihuana kan je gewoon op internet kopen en bevat hoogwaardige, legale knoppen. Het zorgt voor een lichte, natuurlijke ‘high’ op, maar zodanig dat de acteur nog wel gewoon zijn take kan doen. Ook kan er gekozen worden voor gedroogde basilicum, oregano of kruidentabak, hoewel echte kenners het verschil het waarschijnlijk wel kunnen zien.
Heroïne
Heroïne is waarschijnlijk de grootste rommel in de wereld van drugs en extreem verslavend. Logisch natuurlijk dat de echter variant van deze troep niet in scenes wordt gebruikt door acteurs. Maar hoe zit het met de naalden waarin het wordt ingebracht in films. Dit kan op twee manieren.
Manier één is met een veergeladen spuit. Dit betekent dat de naald als een soort veer werkt, waardoor het lijkt dat de naald in de huid zit, maar in werkelijk schuift de naald naar binnen. Ook kan er daadwerkelijke een injectienaald worden gebruikt, maar dan draait de camera weg wanneer de naald in de huid wordt gezet.
Wanneer de film wilt laten zien dat de ‘heroïne’ in het bloed wordt vermengd, wordt er een spuit gevuld met geverfd, fysiologisch water. Deze vloeistof is onschadelijk en zitten geen verdere gevolgen aan. De zuiger kun je op en neer trekken waardoor het lijkt of bloed zich vermengd met de vloeistof. Dit mag echter wel alleen worden ingespoten door iemand met een verpleegkundige achtergrond, waardoor de kans op gewonden zo klein mogelijk wordt gemaakt.
Cocaïne
Tot de jaren tachtig snoven acteurs vooral poedermelk en bakpoeder als er een scene met cocaïne op moest worden genomen. Daarna stapte de filmwereld over op inositol: een vitamine B-poeder dat zorgt voor een lichte energieopwekking.
Het feit dat er niet the real deal wordt gebruikt, betekent niet dat vervangende poeders goed voor je zijn. Weken of zelfs maandenlang elke dag poeder door je neus halen kan zorgen voor serieuze problemen. Neem de film ‘Wolf of Wall Street’, waarin vitamine D werd ingezet, wat in kleine hoeveelheden niet schadelijk is. Maar in deze film kun je niet spreken over kleine hoeveelheden. Co-ster Jonah Hill (Donnie Azoff in de film) vertelt zelf dat hij met bronchitis in het ziekenhuis moest worden opgenomen. “Zeven maanden lang moest ik elke dag van dat vitaminepoeder snuiven. Het is vitaminepoeder, maar dat doet er niet toe. Als je zoveel materie in je longen binnen krijgt, word je vanzelf wel ziek.”
Je lichaam is niet gemaakt om dingen via je neus naar binnen te krijgen. Je gaat er over het algemeen niet dood aan, maar het kan je nasale passage wel van zijn à propos brengen.