Waarom we onszelf in een spiegel knapper vinden dan op foto’s
Voordat we de deur uitgaan, staan we al-tijd voor een spiegel. De één wat langer dan de ander en de badkamer is dan ook dé plek om even snel een foto te schieten voor op Snapchat of Instagram Stories. Je ziet er goed uit, dus waarom zou je het niet delen met de wereld? Toch is het resultaat altijd minder dan waar we op gehoopt hadden en zien er minder fleeky uit dan verwacht. Maar hoe komt dat eigenlijk?
Selfies
Twee decennia geleden gebeurde er iets opmerkelijks in de fotografie. We gingen ons leven delen in toenemende mate op een heel nieuwe manier. We schoten niet alleen meer veel foto’s van onze vrienden en plaatsen die we bezochten, maar ook van onszelf. Sindsdien is de selfie niet meer weg te denken uit onze digitale cultuur. Uit onderzoek van ExpressVPN blijkt dat er veel meer schuilt achter een onschuldige selfie.
Hoewel de term ‘selfie’ relatief nieuw is, gaat het verlangen om onszelf vast te leggen ver terug in de tijd. In de middeleeuwen en Renaissance namen schilders zichzelf subtiel op in groepsportretten. Vandaag de dag zien we zwaar gefilterde en gecureerde selfies. Zelfportretten zijn altijd meer geweest dan alleen een weergave van het uiterlijk. Ze dienen als een middel om onszelf te ontdekken, om onszelf te identificeren met onze cultuur en samenleving en zelfs om onze identiteit te herdefiniëren en maatschappelijke normen uit te dagen.
De wondere wereld van selfies is eigenlijk maar raar en geeft letterlijk een verdraaid beeld van hoe jij er werkelijk uitziet. Uit de honderden foto’s die we schieten, zijn er vaak geen of misschien enkele geschikt om op bijvoorbeeld je Tinder-profiel te knallen. Wanneer je toch een pareltje hebt gevonden, komt dit omdat op deze selfie zowel de hoek als het licht toevallig perfect is. En dan nog gooien we er allerlei filters en poespas overheen voordat we ‘m daadwerkelijk met de wereld delen.
Mentale impact
Ondertussen blijft de impact van selfies en sociale media op de geestelijke gezondheid een onderwerp van discussie. In de media worden selfies en blootstelling aan sociale media vaak afgeschilderd als boosdoeners die verantwoordelijk zijn voor een dalend mentaal welzijn. Onderzoek over dit onderwerp laat echter een genuanceerder beeld zien. Uit een onderzoek van de Universiteit van Londen bleek bijvoorbeeld dat 12% van de mensen vond dat sociale media een negatieve invloed hadden op hun gevoel van eigenwaarde. Dat terwijl 10% aangaf dat het hun zelfvertrouwen juist een boost gaf.
De relatie tussen selfies, gevoel van eigenwaarde en geestelijke gezondheid is echter complex. Uit een onderzoek met meer dan 3.000 respondenten uit het Verenigd Koninkrijk bleek dat maar liefst 71% van de mensen niet bereid is om een foto van zichzelf online te delen zonder deze eerst te bewerken. Het gebruik van bewerkingstools benadrukt het verlangen om online een perfecte versie van jezelf te presenteren
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand
Soms zouden we onze geliefde spiegel het liefst aan stukken slaan. Een spiegel zie je enkel en alleen jouw spiegelbeeld en zie je dus nooit hoe je er écht uitziet. Op foto’s daarentegen, zie je hoe iedereen jou ziet. Dus niet in spiegelbeeld. Volg je het nog? Doordat we misschien wel twintig keer per dag in een spiegel kijken zijn we gewend geraakt aan ons spiegelbeeld en vinden we het verschrikkelijk als we onszelf op foto’s terugzien.
Het is mens eigen om onszelf liever in de spiegel te zien dan op een foto. Dove heeft ooit een onderzoek gedaan waaruit blijkt dat 77% van 44.000 ondervraagde vrouwen tussen de 18 en 65 jaar het liefst wegduikt wanneer er een foto wordt gemaakt.
