Waarom het hebben van vooroordelen goed is

Vandaag schijnt de zon! En wat doen Nederlanders als de zon schijnt? Juist, we duiken massaal het terras op. Zeker na het ijskoude weer van afgelopen week is niks lekkerder om onder een warmtelamp lekker mensen te kijken en je ongenoegen te uiten ver hen. Iedereen doet hieraan mee: wildvreemde mensen judgen en bevooroordelen. Fucking love it! Sommigen ontkennen, anderen vertellen dat dit tot een van hun hobby’s hoort, maar iedereen doet het. En wel hierom.

Vooroordelen zit in onze natuur

Het zit eigenlijk in onze natuur: anderen bekijken zodat we onszelf ertegen kunnen afspiegelen. We voelen ons megagoed wanneer we iets negatiefs zien bij een ander. Maar als er dan toch iemand voorbij komt geparadeerd waar eigenlijk niks mee is, weten we niet hoe snel we in de ‘bevooroordeel-modus’ moeten gaan. ‘God wat is dat gezicht symmetrisch, bah’.

Van onze partner in crime krijgen we dan vaak snel een bevestiging met de woorden ‘Jezus, inderdaad’ en het schaterlachen wordt ingezet. Om vervolgens alles op je Instagram Stories te zetten. Je hebt niet in de gaten dat je mond openstaat van het aangapen, maar dat boeit je geen flikker. De persoon waar jij jouw vooroordeel over hebt zie je toch nooit meer. Hoop je…

Crazy Lazy

We zijn lui. Ontzettend lui. En de mening over een stereotype veranderen kost ons te veel moeite en energie. Onze hersenen kunnen eigenlijk de overvloed aan informatie die wij binnen krijgen niet verwerken. Dat is ook de reden waarom we meteen in de verdediging schieten wanneer iemand het stereotype (dat je zelf hebt gecreëerd) tegenspreekt.

Maar vooroordelen hebben heeft ook zo zijn voordelen. Als we die namelijk niet hadden, hadden we (nog meer) domme dingen uitgevoerd in ons leven. Een vooroordeel zorgt er eigenlijk voor dat we niet zomaar bij iemand in een wit busje stappen omdat hij/zij jou kan meenemen naar zijn/haar schuurtje waar één voor één je nagels met een tang eruit worden getrokken. Het maakt onze wereld overzichtelijk en helpt bij het nemen van beslissingen. Het geeft ons het idee dat we alles onder controle hebben.

Daarom, de volgende keer als iemand je wijst op jouw bevooroordeling, zet je jouw ‘ik-heb-gestudeerd-bril’ op en begin je gewoon te vertellen over het belang van stereotypen, omdat de menselijke hersenen de overvloed aan info niet aan kunnen om te verwerken, zonder dat we zaken in hokjes stoppen. Pleur er wat woorden door zoals hegemonie’ en ‘essentialisme’. Daarna at je jouw glas bier, trekt de serveerster nog een keer aan haar mouw en zegt dat ze moet werken voor der geld. Capice?