Vurige bedtimestories XI

“Wat wil je?”
Je kijkt naar beneden. Ik zie hoe je de grove wollen trui weg denkt van mijn bovenlijf en hoe je over mijn naakte mijn borsten eronder fantaseert. Ik trek de mouwen verder over mijn handen en houd een hand voor m’n mond.
“Wat wil je?” vraag ik nog eens.
Je linkerhand verplaatst zich van het zwarte kanten randje iets naar boven. Je trekt aan het wol en forceert je hand eronder. Ik sluit m’n ogen. Een rilling trekt over mijn lijf en ik wil dit. Godver, ik wil dit net zo graag als jij. Misschien nog wel… Maar ik doe niks. Sterker nog, ik duw je hand weer naar beneden en plaats hem op m’n bil.
“Moet ‘ie uit soms?” Je kijkt me aan en knikt.
Je handen grijpen zich gulzig vast in m’n billen en ik trek de mouwen nog meer over mijn handen heen. Ik bijt op m’n onderlip.
Ik kijk je aan. Mijn heupen duw ik voorzichtig tegen jouw boxer aan en druk. Steeds iets harder. Ik voel je nagels in de huid van m’n billen en je de nagel van je duim tekent iets onder het kant. M’n ademhaling versnelt, tuurlijk die trui moet uit, maar wat wordt ik … Ik duw m’n heupen strakker tegen de jouwe aan en maak langzaam bewegingen heen en weer. Jouw nagels zijn mijn benzine, ik weet precies wat jij wilt, maar ik heb de touwtjes in handen.
Ik pak je haar vast, zoen je gulzig en bijt op jouw lip.
“Toe dan,” fluister je. Ik steek m’n tong uit, jij likt me en doet een stap achteruit. Je kijkt naar me. Je kijkt naar hoe ik daar sta ik een veel te grote wollen trui en mijn kanten zwarte string. De stof van de trui hangt nog net iets langer over de voorkant, waardoor ook daar nog niets zichtbaar is. Ik trek mijn trui een klein stukje omhoog en laat de voorkant van m’n string zien. Jij glimlacht. Ik hoor je ademhaling versnellen. Je ademt steeds harder. Ik trek m’n trui nog iets verder omhoog en verdwijn met mijn hand over mijn eigen trui. Ik klik de achterkant van de beha los en met een kunstig trucje maak ik ‘m los. Ik gooi hem naar je toe en verdwijn met mijn handen weer onder de trui – althans met een van mijn handen. M’n linkerhand op m’n borst, m’n rechterhand – daar – in m’n broekje. Je ademhaling wordt – hoewel ik even dacht dat dat niet meer kon – nog luider. Ik sluit m’n ogen en beweeg mijn handen op jouw ademhaling.