Vurige Bedtimestories XXIII
Ik kruip iets dichter tegen je aan. Mijn arm raakt de jouwe en de haartjes op m’n knieën kunnen de jouwe voelen. Ik kijk recht voor me uit naar het scherm. De eerste tunes beginnen al en de zaal wordt donker. Heel donker.
Ik adem rustig en schuif mijn arm nog een stukje dichter tegen de jouwe aan. Met een rechte rug kijk ik stiekem in m’n ooghoek naar rechts. Jij zit, ietwat onderuit gezakt en kijkt recht naar voren. Niets aan moeite lijk je te doen om die knieën voorzichtig tegen de mijne te drukken en om je arm ‘per ongeluk’ zo dicht tegen mijn arm te laten staan. Kippenvel verspreidt zich over mijn lijf en een rilling loopt over m’n rug. Ik laat m’n hand naar beneden glijden en leg ‘m rustig op mijn eigen bovenbeen.
Ineens kijk je naar rechts. De film is inmiddels begonnen, mijn hand rust op m’n been, net boven m’n knie. En de jouwe is daar ook. Ineens. Ik kijk recht vooruit. Jouw hand glijdt van m’n knie naar boven. Heel voorzichtig kruip je met je vingers omhoog. Ik voel het bloed sneller stromen, voel dat mijn wangen warmer worden en ik krijg een gloed over me heen. Zo’n gloed die je vroeger kreeg die avond voordat je jarig was.
Dat je stiekem naar beneden liep en niet wilde slapen. Die gloed, een soort gelukzalig meets zenuwachtig gevoel dat een knoop in m’n maag legde. Je vingers nog steeds op hun weg stiekem steeds meer naar boven. Ik kijk naar rechts. Jij kijkt me aan, maar zegt niets. Je kijkt recht in m’n ogen, bijna dwars door me heen. Wat doe je met me?
Ik krijg het warm en verschuif wat op m’n stoel. Ik open mijn benen en zak ietsjes onderuit in de grote rode fluwelen stoel. Jij duwt je duim tegen de stof van m’n spijkerbroek, net onder de gulp. Ik duw terug met m’n bekken. Jij duwt harder en streelt je vingers over mijn indigo blauwe broek. Ik open m’n mond, adem iets luider en glijdt met mijn eigen hand naar de jouwe. Ik volg je bewegingen, begeleidt je bewegingen en stuur je hand richting de knoop van m’n jeans.