Vurige Bedtimestories XXV
Ik trek m’n hoogste zwarte hakken aan en trek m’n jurkje recht. Daar gaan we. De liftdeuren schuiven voorzichtig open en ik dubbelcheck nog een keer m’n lippenstift. De gang staat vol met mensen. Een zacht geroezemoes glijdt over de menigte en ik ruik m’n eigen parfum in een walm.
Ik zie je staan. Tussen alle donkerblauwe pakken en lichtblauwe overhemden zie ik je staan. Je blonde krullen met iets van wax geprobeerd in model te brengen, maar die lokken hebben precies gedaan waar ze zelf zin in hadden. Ik kijk verlegen naar beneden en probeer door te lopen, maar toch kijk ik op. Ik vang je blik en glimlach. Jij glimlacht terug. Je ogen branden bijna door m’n huid en ik kijk nog een keer achterom over m’n schouder.
M’n vriendinnetje staat aan het einde van de gang en loopt druk naar me toe.
“Hij kijkt…,”
Ik bijt om m’n lip en glimlach. Mijn vriendinnetje duwt me een glas champagne in m’n handen en beveelt me te drinken. Ze doet m’n haar goed en ineens worden haar ogen groter. Ze neemt een grote slok van haar bubbels en ineens voel ik een warme hand op mijn schouder.
“Hey,” klinkt een lage stem achter me. Mijn hart maakt een sprongetje, ik haal diep adem en sluit m’n ogen. Ik draai om. “Hey.”
Die wilderende krullen, die lach, die geur, die bloedgeile geur, en dat pak. Jezus, wat zie je er goed uit.
“Loop je even mee?” Je knikt en wenkt me mee te lopen naar de kamer achter het kopieerapparaat. Ik glimlach nerveus naar m’n vriendinnetje, maar die wenkt me snel genoeg om mee te gaan. Je loopt voorop. Ik voel van alles gebeuren in m’n broekje en probeer mijn rokje nog iets naar beneden te trekken.
Je laat me binnen, duwt de deur achter me dicht en draait het slot een slag naar rechts tot ik een klik hoor. M’n ademhaling versnelt en ik ga zenuwachtig op het bureau zitten.
Je loopt naar me toe, pakt het glas champagne uit m’n handen en zet het achter mij neer. Je duwt me iets verder op het bureau zodat mijn benen bungelen. Je kijkt me aan. Strak in mijn ogen kijk je me aan. Ik laat m’n ogen naar beneden vallen. Nog steeds zonder ook maar iets te zeggen, pak je met beide handen m’n gezicht vast en je begint me te zoenen. Uit het niets.
Ik laat mijn handen over je lichaam glijden en trek gulzig je overhemd uit je broek, mijn handen glijden eronder. Jouw handen trekken m’n hoofd aan m’n haar iets naar achter en je gaat over me heen liggen op het bureau. Ik voel je hand op m’n bovenbeen en hij glijdt subtiel, maar zeker niet langzaam, naar boven. Je voelt dat ik warm ben, een warme vochtigheid hoopt zich op in m’n broekje. Ik zucht en gooi mijn hoofd verder naar achter.
*Klik*, hoor ik. Ik kijk naar rechts naar de deur…