Waarom een zitfeestje zo onwijs kut is

Je bent uitgenodigd voor de verjaardag van je peetoom waar bij jou de tegenzin al begint op te werken. Je weet dat je verplicht in een kring moet gaan zitten zoals jij dat kende toen je in groep twee van de basisschool zat. Hier mocht iedereen vertellen wat hij of zij dat weekend had gedaan en iedereen luisterde daar aandachtig naar. Soort van. En deze sfeer, die gedwongen sfeer, hangt daar ook. Je moet naar elkaar luisteren en wanneer het gesprek dood valt ben je genaaid.

Hier de acht redenen waarom die ‘feesten’ gewoon verschrikkelijk zijn en heel snel afgeschaft moeten worden.

1. De kring zelf

Ome Ad heeft een tafel in het midden gezet met daaromheen verschillende stoelen die hij van alle kamers van het huis bij elkaar heeft gesprokkeld. Yes, het kringfeest mag beginnen! Maar omdat er meer mensen zijn gekomen dan verwacht (die populaire jongen ook), worden de witte tuinstoelen ook tevoorschijn gehaald. Hierdoor wordt de kring alsmaar groter en zorgt dat ervoor dat je alleen het gesprek aan kan gaan met je buurman of buurvrouw.

2. Binnenkomst

Je bent nooit op tijd want je kent de quote ‘fashionable late’. Maar dat betekent wel dat je te kampen staat met het voorstel rondje. Met tegenzin strompel jij tussen de horde, zittende mensen, om vervolgens met je dikke billen in het gezicht van tante Ans te prikken. Naast iedereen een hand te geven, en 12 keer je naam gezegd te hebben, mag je ook nog de familieleden die je wel kent drie dikke smakkerds geven. Nog zoiets: drie kussen geven. Geef gewoon lekker één kus. Ben je zo klaar.

3. Plekje inpikken

Je merkt al snel op zo’n zitfeest dat de mannen bij elkaar zitten en praten over voetbal en hypotheken. Het vrouwen groepje tettert wat over de buurman zijn vrouw haar zus die weer wat heeft uitgespookt. Jij moet je maar ergens tussen zien te husselen. Je tante pakt er een mooie tuin-klapstoel bij. Het liefst klap je die met liefde naar achteren, zodat jij jouw ogen eventjes toe kan doen. Maar dat gaat niet. Je bent op een sociale activiteit waarbij je aan je ouders moet bewijzen hoe attent je bent tegenover iedereen. En dan komt de algemene vraag…

4. Sociaal doen

…”En wat doe jij nu zoal?”, “Hoe gaat het met je studie?”. Het standaard verhaaltje tijdens een zitfeestje. Heel lief van ze hoor, maar dit  gesprek hoeft van jou niet. Maar aan de andere kant denk je: ‘beter dit, dan dat er een ongemakkelijke stilte hangt’. Maar die zal al vrij snel komen als jij en je buurman/vrouw het beiden al hebben gehad over waar jullie mee bezig zijn. Leuk. Interessant. En dan: stilte. Heel ongemakkelijk. Dan gaat een van jullie het maar hebben over wat voor een mooi/vies/hondenweer het was de afgelopen dagen. Tja, je moet iets.

5. Muziek

Op een gegeven moment hoor je het zachtjes maar zeker, door de ongemakkelijke stilte met je buurman/buurvrouw. Een zachte, formele stem legt uit dat het vandaag maximale bewolking is met hier en daar een bui. Radio 2 staat aan, wat de gezelligheid natuurlijk niet mag drukken tijdens zo’n kringfeest. Hij staat niet hard, want anders kan niemand zich meer concentreren op het gesprek dat er op dat moment gaande is. Als er überhaupt een gesprek gaande is.

Wanneer het dan toch echt dol gaat, komt ome Toon zijn DJ skills even laten zien. Want ooit, heel vroeger, heeft hij nog wat plaatjes mogen draaien in de plaatselijke discotheek. Die skills heeft hij nooit verleerd, zegt ie. Dus is hij de baas over de liedjes. Dit gaat van het ene kut nummer naar het andere waarbij het natuurlijk de taak is om een liedje maar maximaal 12,35 seconde te draaien. Op die manier kan het publiek helemaal losgaan. Denkt hij…

6. Het ongemakkelijk zingen

Ja hoor, het moment is daar. Het kleffe gebak, met daarop een aantal aangestoken kaarsen, wordt voor de jarige zijn of haar neus gezet. Het gezang is begonnen. De jarige job klapt heugelijk mee. De kaarsen worden, met goed veel consumptie, uitgeblazen. ‘”DOE EEN WENS! DOE EEN WENS”, roept de bijgelovige oma nog. Dan kan het taart eten eindelijk beginnen.

7. De hapjes

Tussen 15:00 uur en 16:00 uur kan je een lekker bakkie Senseo krijgen met daarbij een overheerlijke, kleffe slagroomtaart van de supermarkt waarbij de kaarsen helemaal in weggezakt zijn. Na dat gehad te hebben, gaan we over naar een lekker, lauw, net niet over de datum, biertje. Of wijn uit pak. Heerlijk. Na de eerste alcoholische versnapering heb je wel zin in iets lekkers van tafel. Je ziet dat ze hebben uitgepakt: een heerlijke, aluminium folie uitziende schaal met worst, kaas en augurk met boterhamvlees in het midden. Lekkere taaie chips staan ernaast, met natuurlijk de zoute stengels. De toastjes kun je besmeren met brie of Port Salut en je tante heeft wraps met zalm gemaakt. Hmm, je snack atack verdwijnt spontaan.

8. Het afscheid nemen

Je bent er na 32 seconde eigenlijk alweer klaar mee maar je kan het natuurlijk niet maken om meteen weg te gaan. Daarom ga je netjes je tijd uitzitten. Het duurt lang maar het moet. Je wilt namelijk niet de eerste zijn die vertrekt en uiteindelijk de schuld krijgt dat iedereen gaat. Want zodra er iemand is opgestaan met de uitspraak “Ik denk dat ik er maar weer eens vandoor ga”, volgt al snel de rest. Het is eigenlijk het toegangsbewijs dat je de fissa mag verlaten.

Een hele fijne om in te zetten is ook als je tante vraag of je nog wat wil drinken: “Nee, dank je. Ik moet zo gaan.” Perfecte timing!

Wanneer het afscheid nemen ontstaat, zie je de mannen al buiten staan waarbij de vrouw ongemakkelijk in hun jas nog wat staan te kletsen met tante Sjaan. Opeens hebben de dames weer van alles met elkaar te beppen. Eerst wordt het gesprek gevoerd in de kamer, daarna nog een keer gezellig in de gang, maar als het echt helemaal dol gaat, kletsen ze buiten ook nog even verder. De man is er klaar maar mee en trekt zijn vrouw met de arm mee ‘want ze hebben nog een afspraak staan’. ‘Jaa haaaa, ik kom toch al?!’ zegt tante Riet tegen haar man geïrriteerd. Door die irritatie neemt mevrouw dan eindelijk écht afscheid en wordt de voordeur achter hun kont dichtgedaan.