Zo verslavend is XTC

Feestje hier, festivalletje daar, discotheekje tussendoor: er passeren her en der stiekem aardig wat pillen de huig. Maar hoe verslavingsgevoelig is XTC eigenlijk, en hoe vergelijkt het zich met andere verdovende middelen? Wij doken met twee gestrekte benen het internet in en hebben vandaag voor jou het antwoord.

Hoe verslavend is XTC vergeleken met andere genotsmiddelen?

Wat dat betreft komt XTC er hier nog aardig goed vanaf. Nicotine is het meest verslavend: één tot twee op de drie Nederlanders die ooit nicotine gebruiken, raken verslaafd. Bij cocaïne is dit één op de vier en bij alcohol en cannabis ongeveer 9% van de gebruikers. De verslavingskans bij XTC is heel erg klein volgens Jellinek en ligt lager dan 1%, als je überhaupt al van een verslaving kan spreken.

Wanneer spreek je van een verslaving?

Om als verslaafd te worden bestempeld moet je aan drie kenmerken voldoen. De eerste is hunkering, het steeds verlangen naar het middel waaraan je verslaafd bent. De tweede is het verlies van controle: in de zin van meer gebruiken dat je jezelf had voorgenomen, of op momenten gebruiken waarop het helemaal niet uitkomt. Bijvoorbeeld de avond voordat je moet werken toch toegeven en gebruiken. Een derde kenmerk van een verslaving zijn de negatieve consequenties verbonden aan het gebruik. Bij XTC-gebruikers zie je hunkering en controleverlies zelden of nooit.

Is er dan helemaal geen verslavingsgevaar?

De potentie is er wel. Stoffen worden verslavend als ze de gebruikers een negatief bekrachtigend gevoel geven. Je vergeet je problemen, voelt je op opgelucht – of een positief bekrachtigend gevoel, wat betekent dat je jezelf op korte termijn prettig voelt. Bij XTC-gebruikers wordt dat laatste vaak ervaren. Dus in theorie is verslaving wel een mogelijkheid. In de praktijk zie je dit vrijwel nooit, omdat het euforische gevoel dat je krijgt afneemt naarmate je het vaker gaat gebruiken. Daarom melden zich haast nooit mensen met een XTC-verslaving bij verslavingszorg.