De drug LSD en microdosing

LSD staat bekend als één van de grootste ‘trip’-drugs. Het was vroeger bloedje populair, maar tegenwoordig hebben andere synthetische drugs de overhand genomen. Naast de normale manier om LSD te gebruiken, waardoor je zo’n 10 uur aan een stuk aan het trippen bent,  is er ook nog een andere optie: microdosing. Er zijn enorm veel mensen die erbij zweren: je zou er creatiever, socialer en scherper van worden. Genoeg reden voor ons om hier eens wat meer onderzoek naar te doen. Want what’s the deal met dit schijnbare wondermiddeltje?

LSD en microdosing

Wat is het?

LSD is een half-synthetische drug. Dat wil zeggen: zo’n 50% synthetische zooi en 50% plantaardige zooi. De drug wordt gemaakt uit Ergot, een giftige stof uit een schimmel. LSD werd in de jaren 30 ontdekt. De eerste insteek was om het als medicijn te gebruiken, maar dankzij de sterk hallucinerende werkingen was dit geen succes. En zoals met de meeste ‘medicijnen’ die falen in de medische wereld werden deze krachten uiteindelijk voor iets anders gebruikt. LSD werd namelijk in de ‘Flower Power’ periode razend populair. Dit was in de jaren 60/70. Daarna zakte dit middeltje langzaam weer af in populariteit, tegenwoordig zijn er niet héél veel mensen die het nog gebruiken.

Laten we beginnen met een basiscursusje LSD. Bij een normale dosering gebruiken de meeste één zegeltje. Ze lossen deze zegeltjes op onder hun tong. Door het in de mond op te laten lossen komt het via de slijmvliezen sneller in de bloedbaan terecht. Echter zegt het zegeltje vrij weinig over wat je gaat ervaren tijdens de trip. Behalve dat er een énorm verschil zit tussen de hoeveelheid LSD in de zegels (en je het dus altijd moet laten testen), reageert iedereen anders op dezelfde hoeveelheid LSD.

Gemiddeld geldt dat je vanaf 50 tot 150 microgram een gemiddelde tot sterke trip krijgt. Bij een normale trip zijn de effecten meer energie, een euforisch gevoel, snelle opeenvolging van gedachten en gevoelens, je ervaart ‘nieuwe’ gevoelens, de beleving van tijd wordt anders en je begeeft je in een soort ‘nieuwe’ wereld. Geluiden krijgen kleur, kleuren krijgen een smaak en je ervaart dingen vaak intensiever.

De keerzijde van LSD is dat je, net als bij andere drugs, ook een bad trip kan krijgen. Dat houdt in dat je angstig wordt, enge dingen gaat zien die er niet zijn en zelfs een psychose kunt krijgen. De trip wordt dan werkelijkheid en lijkt enorm lang door te gaan. Daarom is het belangrijk om ALTIJD een tripzitter te hebben én het alleen moet doen wanneer je jezelf er prettig bij voelt.

Microdosing

Je zou na het lezen van dit stuk de conclusie kunnen trekken dat LSD niet voor iedereen even geschikt is. Dat zou inderdaad een goede conclusie zijn. Tóch wordt het niet alleen maar gebruikt om even flink de pan uit de trippen. LSD wordt namelijk ook gebruikt op plaatsen als het werk. Beetje gek, zou je zeggen. Werken terwijl je zit te trippen is niet een beste combi zou je zeggen. Microdosing is dat wel. Je gebruikt ongeveer 20 microgram LSD en veel mensen zeggen hier een stuk effectiever van te werken en het ze een duwtje in de rug zou geven.

In principe merk je niks van een microdosering. Het zou geen aantoonbare psychoactieve effecten hebben, je bent dus niet aan het trippen. Mensen worden helemaal hyped van het fenomeen microdoseren. Er worden lezingen over gegeven, zijn websites over aangemaakt en wordt zelfs toegejuicht door bepaalde bedrijven.  De mogelijkheden zouden eindeloos zijn: je zou makkelijker in een flow raken, productiever zijn, een beter probleemoplossend vermogen hebben, beter slapen, beter gemutst zijn en het zou tegen eindeloos veel klachten moeten helpen. Je zou er zélfs minder van stotteren, het helpt bij het stoppen met roken en andere verslavingen.

We vroegen een gebruiker van microdosering naar zijn ervaring en hij vertelde ons dit:

‘Je bent niet aan t trippen, maar hebt wel creatievere inzichten en oplossingen voor dingen. Bovendien heb ik dan ook geen zin in pauze maar wil ik gewoon doorgaan met het werk wat ik aan het doen ben. Plus je zit ook gewoon in een lekkere flow en voelt je wat happier dan normaal. Ik kan veel sneller van die mindmaps maken. Zo wel op papier als in mijn hoofd. Maar ik trip niet.’

Wat een voordelen, wat een voordelen. “Maar zitten er dan ook nadelen aan microdosing verbonden?”, horen we je denken. Jazeker, is ons antwoord. Die zijn er. Bij microdosing is het namelijk enorm lastig om te bepalen hoeveel je precies inneemt. Dat komt ook vooral dat de hoeveelheid LSD nooit perfect over het zegeltje verspreid zit. Daarmee heb je dus het risico dat je de hele dag loopt te trippen in plaats van productief bent. Daarnaast loop je risico dat je angstgevoelens toenemen en je last van je maag krijgt. Daarnaast ou een ‘latente psychose’ tot uiting kunnen komen. Dus als er een psychose al een tijdje aan het sudderen is bij je, kan deze ineens naar boven komen.

Naar de werking van microdosing is niet veel onderzoek gedaan. Het is dus ook niet bewezen dat het daadwerkelijk werkt, dus wie weet is het slechts een placebo-effect.

Wat denk jij, begin jij voortaan je maandagochtend met een kopje koffie en een microdosering LSD? Zo ja, laat dan vooral even weten hoe je het ervaren hebt. Het klinkt ons namelijk als muziek in de oren.